8. Ay

Bu ay yine geç yazıyorum. Lakin bahanem var hiçbir şeyi atlamamaya özen gösteriyorum..

 8 aylık bebiş olarak 10.50 gr agırlığa 74 cm boy uzunluğuna 48 cm kafa çevresine sahipsin. Minik koca erkeğimsin ;) 

 Bir başka bu ay. Hoplamalar,zıplamalar,gülmeler,coşmalar,ağlamalar..

 Minik ellerin artık herşeyin içinde. Yemeğin,suyun,ağzımın,burnumun. Emmen için gögsüme yatırdığımda saçımda yüzümde gezen ellerin mutlak süretle canımı yakmadan geri çekilmiyor.

 Daha hareketli olduğun günleri daha da hareketli olacağın günlerin gerisinde bırakıyoruz. Emeklemek değil de solucan gibi kıvrılman olacakların habercisi gibi. Ne zaman yatırsam seni (beslemek,uyutmak,alt açmak,temizlemek farketmiyor) hoop diye dönüp anında poponu kıvıra kıvıra geri geri ilerlemen :) Uyutmaya çalışırken yarım saatte 20 den fazla yapınca iş komik olmaktan çıkıyor gerçi ama olsun. Ben düzeltiyorum sen dönüyorsun, ben düzeltiyorum sen dönüyorsun. Olur da aman oynasın azcık diyiversem ipin ucu kaçıyor, uyku vakti de geçtiği için mızmızmızlanıyorsun.

 Poponu kıvırmayı becerdiğinden beri anne-baba yatağından da inebiliyorsun. İlk günler temkinli olsanda şu sıralar fırsatı bulduğun da hop birden yerdesin. Ay birde yere iniş yaptıktan sonra o bakışların yok mu. Öyle mağrur, öyle gururlu. 

Geçen ay yürüteçde ara sıra hareket eden sen bu ay istediğin yere ulaşıyorsun. Peşimden bu sayede ayrılmıyorsun. 

8 aylık saltanatıma devamlı 'baba' diyerek son vermiş bulunuyorsun ya canın saolsun. Ama babanı bir görsen bir anlayabilsen nasıl havalarda. Her gördüğüne 'baba diyo bak' diyerek geziniyor..

Yine çok seviyorum seni. Uyuyunca, ya da yanından ayrılınca (ki 5 dakikadan uzun sürmez) özlüyorum. Saçını, kaşını, gözünü, yumuk ellerini, bileğine ip bağlanmış etkisini veren boğumlarını çok çok öpüyorum.