Bu hafta bir haftalık internet kesintisini fırsat bilip kitap okurken bol bol ağladım. Pişman değilim :-)
Sıcaktan bunalmış vaziyette gezerken akşam birden 'üşüdüm ben' diyebiliyorum. Hafif agrılarım var birkaç gündür. Üşümeme bağlıyorum onlarıda.
Cuma ayrıntılı ultrasona gireceğim. Bu kez cinsiyetini öğrenmeyi umut ediyorum. Ve İnşallah herhangi bir sorun olmamasını..
Uykunun hesabını yapar oldum şimdiden. Zaten Poyraz için defalarca kalkan ben, kalan vakitlerde de göbeğime yatmıyım, sırtüstü yatmıyım, öyle yatmıyım, böyle yatmıyım derken bir kaç saatlik uykularla idare ediyorum.Üstüne bir de tüm gün 11 aylık bebeğe bakınca yere yapışma gibi bir arzu oluşuyor içimde..
Kendimi dizginlemeye çalışıyorum. O kadar sinirli ve gerginim ki herşeye sorun çıkartır oldum. Yani olmuşum haberim yok. Fark ettiğimden beri sen nabıyorsun diyorum kendime ya yine de tutamıyorum ipleri. Çevremdekilerin artık benden korktuklarını düşünüyorum. Öyle ki annemden uyarı yedim biraz sakin ol diye.. Nabiyiim hormonları sabit tutamıyorum ki.
Miniş artık iyiden iyiye bende varim diyor. Abisini kucaklarken, yatarken,otururken,kalkarken zorlanıyorum. Zaten hamilelikte şişeceğim-bunun önüne geçiş yok malesef- bir de yetmez gibi çikolata yiyip duruyorum. Kendine dikkat etmen lazım desem de yarım saat sonra paketi açmış oluyorum.
Çikolata demişken evet çok yiyorum. Ama bir yandan da acayip limon aşeriyorum. Geçen limonlu kek yaptım piknik için. Yapana kadar akla karayı seçtim. En son dayanamayıp paketlemeden bir dilim yedim. Üstüne de kalan limonları silip süpürdüm. Şimdi dahi ağzım sulanıyor ;-)
Bel ağrılarım başladı. Poyraz'da en çok bel ağrısından zorlanmıştım bu sefer nasıl olurum bilmem. Birde nefes alırken ciğerlerim kaburgalarımın içine giriyor sanki. Bu da bir an önce düzelsin lütfen.
Çok yorgun hissediyorum devamlı yatış yapma isteği içimde. Üstüne birde hiçbir işe yetişemiyorum. Bir an önce üzerimdeki miskinlikten kurtulmam lazım.
Herşeyden önce sağlık diliyorum. Kucağimda ki için de karnımdaki içinde..
Sıcaktan bunalmış vaziyette gezerken akşam birden 'üşüdüm ben' diyebiliyorum. Hafif agrılarım var birkaç gündür. Üşümeme bağlıyorum onlarıda.
Cuma ayrıntılı ultrasona gireceğim. Bu kez cinsiyetini öğrenmeyi umut ediyorum. Ve İnşallah herhangi bir sorun olmamasını..
Uykunun hesabını yapar oldum şimdiden. Zaten Poyraz için defalarca kalkan ben, kalan vakitlerde de göbeğime yatmıyım, sırtüstü yatmıyım, öyle yatmıyım, böyle yatmıyım derken bir kaç saatlik uykularla idare ediyorum.Üstüne bir de tüm gün 11 aylık bebeğe bakınca yere yapışma gibi bir arzu oluşuyor içimde..
Kendimi dizginlemeye çalışıyorum. O kadar sinirli ve gerginim ki herşeye sorun çıkartır oldum. Yani olmuşum haberim yok. Fark ettiğimden beri sen nabıyorsun diyorum kendime ya yine de tutamıyorum ipleri. Çevremdekilerin artık benden korktuklarını düşünüyorum. Öyle ki annemden uyarı yedim biraz sakin ol diye.. Nabiyiim hormonları sabit tutamıyorum ki.
Miniş artık iyiden iyiye bende varim diyor. Abisini kucaklarken, yatarken,otururken,kalkarken zorlanıyorum. Zaten hamilelikte şişeceğim-bunun önüne geçiş yok malesef- bir de yetmez gibi çikolata yiyip duruyorum. Kendine dikkat etmen lazım desem de yarım saat sonra paketi açmış oluyorum.
Çikolata demişken evet çok yiyorum. Ama bir yandan da acayip limon aşeriyorum. Geçen limonlu kek yaptım piknik için. Yapana kadar akla karayı seçtim. En son dayanamayıp paketlemeden bir dilim yedim. Üstüne de kalan limonları silip süpürdüm. Şimdi dahi ağzım sulanıyor ;-)
Bel ağrılarım başladı. Poyraz'da en çok bel ağrısından zorlanmıştım bu sefer nasıl olurum bilmem. Birde nefes alırken ciğerlerim kaburgalarımın içine giriyor sanki. Bu da bir an önce düzelsin lütfen.
Çok yorgun hissediyorum devamlı yatış yapma isteği içimde. Üstüne birde hiçbir işe yetişemiyorum. Bir an önce üzerimdeki miskinlikten kurtulmam lazım.
Herşeyden önce sağlık diliyorum. Kucağimda ki için de karnımdaki içinde..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder